Solina jest najwyższą betonową zaporą wodną oraz największą budowlą hydrotechniczną w Polsce. Jej wysokość wynosi 82 metry, a długość – 664 metrów. Zapora została podzielona na 43 sekcje. Ciekawostką jest fakt, iż do budowy zużyto tyle betonu, że wystarczyłoby na otoczenie całej polskiej granicy murem szerokim i wysokim na 1 metr.
Dzięki zaporze powstało jezioro Solińskie, które jest największym polskim sztucznym zbiornikiem wodnym, pod względem ilości wody, a piątym pod względem powierzchni. Długość zalewu wynosi 26 kilometrów, a jego linia brzegowa osiąga ok. 160 kilometrów. Średnia głębokość waha się w granicy 25 metrów. Najgłębszy punkt znajduje się przy tamie i wynosi 60 metrów. Zalew został napełniony wodą w roku 1958. Zostało wówczas wysiedlonych ok. 3 tysięcy ludzi, których zmuszono do zmiany miejsca zamieszkania ze względu na zalanie 185 gospodarstw. Pod wodą znajdują się miejscowości: Solina, Teleśnica Sanna, Chrewt, Sokole, Rajskie, Podleszczyny, Berestyszcze, Polana, Zawóz, Zadział, oraz część Wołkowyja. Zapora solińska jest jedną z największych atrakcji turystycznych tej miejscowości a także całych Bieszczadów.
Budowa zapory w Solinie zapoczątkowała domino niewyjaśnionych przypadków, z którymi wiąże się legenda o dwóch kobietach chcących powstrzymać budowę największej inwestycji XX-wieku w Polsce. Legenda głosi, iż wszystko zaczęło się od kury posiadającej kruczoczarne zabarwienie. Obie kobiety, bohaterki książki Henryka Nicponia – rzeszowskiego dziennikarza, „Tajemnice Soliny,” a mianowicie: Mychalina Datkowa i Tekla Zawiłykowa, chciały ją mieć na własność. Z jaja kury miał się wykluć diabeł, opiekun domu zapewniający dostatek. Podczas walk padły słowa:
„Niech woda pochłonie całą chyżę! Niech zamuli studnie… Niech zatopi całą wieś, wszystkie pola, drogi i przydrożne kapliczki, cmentarze i cerkiew! Niech topilce, topielce i topielczyki po wsze czasy straszą na Twojej ojcowiźnie!”.
W kilka dni później miała zapaść decyzja o zatopieniu kilkunastu wsi bieszczadzkich i budowie zapór wodnych na Sanie, w Myczkowcach i Solinie.
Gdy obie wiedźmy dowiedziały się o przesiedleniu, podobno wypowiedziały słowa:
,,Zanieś z wiatrem tych wszystkich, którzy pozbawili nas ojcowizny na dalekie góry, doliny, na dalekie lasy, na dalekie morze. Niech tam, gdzie zagna ich wiatr, nie znajdą przyjaciół, życzliwego słowa, niech się zagubią na wieki, niech poczują tęsknotę za domem i do Soliny nie wrócą!”
Niestety media podają, iż Solina przyciąga coraz więcej samobójców. Czyżby przekleństwa rzucone na Solinę miały diabelską moc?
Zdjęcie główne: http://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Plik:SOLINA-ZAPORA_I_JEZIORO.jpg&filetimestamp=20110906083016
Autor: http://commons.wikimedia.org/w/index.php?title=User:PLKristof&action=edit&redlink=1